Przepraszam

Nie wiem od czego powinnam zacząć, więc zacznę od początku. Od dłuższego czasu brakuje mi siły i weny na napisanie jakiejkolwiek kontynuacji tego opowiadania. Po prostu siadam i patrzę na ekran, ale nic nie przychodzi mi do głowy. Oczywiście to nie jest jedyny powód, ale reszta jest zbyt osobista, żeby ją tutaj rozpisywać. Ostatni rozdział pojawił się dwa miesiące temu. Jest mi z tego powodu naprawdę wstyd. Długo się nad tym zastanawiałam i ostatecznie postanowiłam, że na razie kończę tą historie. Może jeszcze kiedyś wrócę z jakimś innym pomysłem na to opowiadanie, ale na razie potrzebuje spokojnej przerwy, żeby wszystko sobie poukładać. Jest mi szkoda, bo ten blog osiągnął 33 obserwatorów i 130 komentarzy, ale nie chce żebyście czekali.
Dziękuje więc za prawie 7000 wyświetleń.
Dziękuje za każdy komentarz i wejście.
Dziękuje za cierpliwość i wytknięte mi błędy.
Przy okazji dziękuje Cleo M. Cullen za nominacje do Liebster Awards, na którą już niestety nie odpowiem.
Przepraszam i dziękuje wam wszystkim, którzy to jeszcze czytają.